Na woensdag 1 mei..

Dag 26, donderdag 2 mei.                                                                                                  

Vanmiddag gaan we fietsen naar St.Rémy-de-Provence, waar resten van een romeinse nederzetting moeten zijn. We gaan pas laat op weg, want ’s morgens is het wel mooi, maar tussen de middag betrekt het steeds meer, het druppelt zelfs af en toe. Door de late start, en doordat fietsen op een wat grotere weg levensgevaarlijk is, komen we op kleinere wegen terecht, maar daar staat ons doel veelal niet aangegeven. Volgens Dineke moet het goed te fietsen zijn, maar wij verrijden ons wat te vaak, en zitten pas om kwart voor vijf op een terrasje, transpirerend van de inspanning. We gaan dus vrij snel terug, en , als gewoonlijk, gaat de terugtocht nogal wat vlugger dan de heenreis. Ruim 33 km. gefietst, terug met tempo 17, dat was vroeger onze kruissnelheid… Kwart over zes zijn we weer bij PPPH, een poosje uitpuffen, en dan aan de ravioli met sla. De rest van de avond in rust doorgebracht. (boekje lezen dus.)

Dag 27, vrijdag 3 mei.

We willen, vóór we hier weggaan, toch wel de Durance zien. Daarvoor moeten we, volgens het kaartje dat we van Aurélia, eigenaar van de camping samen met Loïc, hebben gekregen, eerst het industriegebied door. Dat doen we dan ook, maar we komen er niet..Grote vrachtwagens razen om ons heen, we ruiken de “déchetterie”, maar geen rivier. Dan maar naar de Lidl, boodschappen moeten er ook gedaan worden, en dat lukt wèl. En verder zitten we de hele middag in de zon te lezen, héérlijk.

Dag 28, zaterdag 4 mei.

We gaan naar “Les Arches”, daar is het vast ook mooi weer; en een ritje van niks, 122 km. We willen afscheid van Dineke nemen, maar die staat onder de douche, en praten wel even met Gerrit, haarpartner(?). Die vertelt nog wel even wat over z’n werk, dat hadden we wel eerder kunnen doen, maar dat soort contacten komt altijd te laat.

V. 10.10 u. via de weg langs het industrieterrein, langs de Hyper U en de Intermarché, waar ik had willen tanken, maar net als eerder bij de Leclerc in Avignon, hangt er een balk om ons soort auto’s te weren. (waarom eigenlijk, iedere verkochte liter is er één, toch? Ik moet keren, en wacht geduldig op die haastige fransen, die er altijd nèt nog even langs moeten. We rijden door, richting Avignon, en dankzij de gecombineerde inspanningen van An en Mien, komen we door de buitenwijken van die stad. Daar is op , ook een Z.I. een Carrefour waar ook gazole is. We rijden de afrit af er naar toe, rijden het zoals gewoonlijk enorme terrein op, naar de zuil waar de prijzen op staan, en zien nergens een pomp. Verderop nóg een zuil met prijzen, en ja, daar zien we pompen, alleen onder een andere naam. We kunnen wel goed onder de luifel door, maar de ingang is erg smal, tussen de trottoirbanden. Net als bij de meeste pompem bij supermarkten, pomp je hier met creditcard en automaat, een ènkeling heeft nog zo’n meisje waar je kunt betalen, maar dan ook altijd met je pinpas. Dit gaat ook weer goed, zó vol kunnen we weer even vooruit. Het wordt een tocht met veel stops, na een uur ben ik wel aan de koffie toe, en later zie ik nog een bakker, de stakker rijdt van bakker naar bakker. En dan staat er ook nog een Intermarché, moestenwe nog niet iets hebben? En daar liggen ze dan, mooie, witte asperges, héérlijk..dus dat eten we morgen, een hele kilo voor twee personen…

We bereiken StJean-le-Centenier wel, maar pas half drie. Lekker rustig tochie.. We worden eerste door een Nederlandse ontvangen, die stuurt ons naar de receptie waar een Française die goed engels spreekt onze “credentials”in ontvangst neemt, en halverwege komt mevrouw-zelf, Marleen. We kunnen nog niet naar de overkant van het riviertje  waar we vorig jaar stonden, dat deel is nog dicht ( en het water stroomt te hard). We vinden een plekje aan de bovenrand, achter de richel van het nieuwe terrein, waar vorig jaar alleen nog maar huisjes stonden, en nu aan een uitbreiding van het kampeerterrein gewerkt wordt. Dit plekje was vorig jaar voor de “broodman” die ’s ochtends het brood bij de bakker haalde en bij wie je ook moest bestellen en afhalen. Er ligt grind op het plekje, doet dus nogal stevig aan, maar dat is een vergissing.. er ligt alleen maarzand onder. Het heeft hier vorige week de hele week geregend, zei Marleen, dus alles is drassig, hier dus ook. Onder het dunne laagje grind ligt zand, dat moet nog drogen, maar dat ik alle kanten op wals.. Maar we staan wèl recht. Voor de zekerheid de poten er maar onder, en daar ben ik ’s nachts erg blij om, want ’s nachts gaat het stormen, met “rafales” , rukwinden van naar ik schat kracht 8. Omdat alleen de boven kant van PPPH de wind vangt, en de onderste anderhalve meter achter de “dijk”ligt , valt het allemaal nog wel mee, maar we hebben een onrustige, bijna slapeloze nacht.

Dag 29, zondag 5 mei. Omdat het nog lang doorwaait, laten we de schotel maar plat, en kunnen geen tv kijken. De wind vlakt wel af, later doet A. de was, in de wasmachine. De was droogt snel door de wind, en ’s middags gaan we wandelen, richting de wandeling waar we vorig jaar met de buren naar onderweg waren. We wandelen anderhalf uur omhoog, en moeten dus af en toe stoppen om adem te halen. We lopen het gehucht Les Hébrards voorbij, en denken dat we nu wel naar beneden kunnen. We zijn een jonge vader en moeder achter een kinderwagen tegengekomen, en hij vroeg ons : “vous cherchez le Macdo?”” Als ik terugloop en hem vraag dat we niet de Macdo zoeken maar wel een kortere weg naar StJean bekijkt hij de kaart en zegt ons dat we het beste toch terug kunnen gaan; en dat doen we dan. In iets meer dan een uur lopen we terug naar de camper, naar de welverdiende rust. Een uurtje later, als we het eerste glas rosé ophebben en ik aan het schillen van de asperges bezig ben, vraagt de helpster van de camping A. of we een fles rood hebben besteld; nee dus, maar we willen er wel een, en ook een witte graag, nadat A. eerst wilde weten wat ze kostten. Een kwartier later wordt de witte bij de camper afgeleverd, gaat meteen in de koelkast, ter consumptie bij de hele kilo asperges. Ik schil ze flink af, de vorige keer waren de stelen nog erg houtig. Een uur later zitten we ze te slurpen en te kauwen: nòg te weinig afgehaald. We smullen weer, en ook het toetje is weer heerlijk. ’s Avonds kijken we tv, het 5 mei concert, en slapen in verschoonde bedden.

Dag 30, maandag 6 mei.

A. is jarig, kopje thee met boterbloemen aan het glas. Later koffie in de strálende zon, zo mooi is het nog niet geweest. ’s Middags op de fiets naar Villeneuve-de-Berg, dat valt nog niet mee. Het eerste deel is via een ruig en stenig pad, en volgens de info van Marleen zou het een gewone weg moeten zijn. Als we “boven” zijn, staan we inderdaad aan een asfaltweg. Vandaar is het nog 5,8 km, maar wel een met flinke hellingen. Uiteindelijk zitten we aan een glas appelsap op een zonnig terras; een bakker is dichtbij, we zijn hem al voorbij gelopen. Daar halen we een baguette en een lekker fruitmandje in “millefeuille”. We rijden langs de gewone weg naar de Intermarché: we gaan bbq ‘en, maar wel een simpele. Achter de camper,uit de wind en in de zon, met een roséetje: ach, wat hebben we het zwaar!! Toe fraises onder vanillevla, lekker hoor. Dan hebben we recht op rust, en dat doen we.

Dag 31, dinsdag 7 mei.

Dit is weer zo’n rare dag, bewolkt als we wakker worden, pas later in de middag zon..en dan, pas ’s middags maken we een korte wandeling door de wijnvelden, waar de blaadjes aan de stokken beginnen te groeien. Verder is er niks te vertellen.., alleen dat A’s been na drie weken zonder kousje nu ineens zo zeer doet dat ze morgen maar weer braaf haar kousje aandoet.

Dag 32, woensdag 8 mei. We gaan om half twaalf samen op de fiets naar de kleine supermarkt bij St.Jean. Ze hebben wel veel, maar niet alles, en het is duur. Maar we gaan niet weer op de fiets naar Villeneuve-de-Berg, dat is een stap te ver. ’s Middags ga ik op de fiets naar Mirabel, 3 km redelijk vlak ( nou ja, vals plat genoeg ) en dan 4 km omhoog, voor mij toch te erg, twee keer afstappen en lopen. Het uitzicht is fantastisch, maar StJean is niet te zien, ligt om de bocht. Compleet àf kom ik weer terug, neem een boeketje mee (nog voor mijn verjaardag,want gevraagd wat ik wou hebben op mijn verjaardag had ik gezegd: een boeketje, A ) de klaprozen verwelken zo snel…Na een poosje betrekt de lucht, maar het blijft wel warm.

Dag 33, donderdag 9 mei.  Hemelvaartsdag, het heeft vannacht een paar keer licht geregend, maar veel is er niet gevallen. Als we –láát- opstaan , is het weer mooi, maar wèl veel wolken. Vóór twaalven haal ik de baguette bij de Vival, die is om twaalf uur dicht. We doen de hele dag niks, behalve een kort wasje, zitten, lezen, al moeten we wel een wandelingetje maken, voor A’s been. Of die er wat van voelt, ik denk het niet, dus wordt het een kort wandelingetje over het terrein. Om half zes begint het zachtjes te regenen… als dat zo blijft, moeten we eerder hier vandaan, naar huis, maar de voorlopige planning is: volgende week donderdag vertrekken, naar Roanne, en de dag daarna naar Arnay-le-Duc, om daar de Pinksteren te blijven.

Dag 34,vrijdag 10 mei. Kees G is jarig, A. stuurt een sms, en krijgt antwoord: ze zijn al weer op de terugweg naar Sesimbra, zijn bij Burgos. Het heeft vannacht ge-“stort” van de regen, een paar grote hoosbuien! Moeten we hier wel blijven…? We overwegen en heroverwegen. We maken alleen een fietstochtje naar de plaatselijke super, die, als gezegd, nogal duur is. Maar zijn brood is lekker, dat maakt veel goed. Het weer knapt wel wat op, bij navraag bij de receptie zegt de meteo: stralend op ma., di., en woe. En daarna twijfelachtig. We zitten nog lekker in de zon, al waait het wel weer.

Dag 35, zaterdag 11 mei. De zon straalt ons ’s morgens weer toe, maar de wind is af en toe fors, en maakt het dus koud. We maken ’s middags weer een wandeling, maar vaak staan langs de kleinere wegen een bordje met Propriété Privé, en verboden toegang, dus dan kan je niet veel.. Uiteindelijk lopen we langs de weg richting Mirabel, en slaan dan linksaf een weggetje in de richting van Villeneuve, naar camping Les Pommiers. Daar komen we niet, want bij de “ancien moulin” kunnen we niet over de stapstenen over het water, de stapafstand is te groot en het water te diep, alles vanwege de regen van gisteren en daarvoor. Dus maar terug…maar dezelfde weg is vervelend, dus lopen we over de treinbaan van het toeristentreintje dat alleen ’s zomers rijdt als dat al zo is, van biels op biels. Mòcht er een trein aankomen, dan horen we die van verre wel, hopen we . Het gaat allemaal goed, bij de spoorwegovergang gaan we weer over de weg. Als we bij PPPH aankomen, vinden we het meer dan welletjes, twee-uur-en-een-kwartier is voor ons op dit moment ècht genoeg. We drinken thee, vanaf vandaag van flessenwater, Anneke heeft steeds maar last van haar maag, zou het tòch van het water komen? Een poosje later komen de nieuwe camperbuurman en –vrouw weer thuis, zijn op de fiets naar Mirabel geweest. Ik complimenteer ze daarmee, zeg dat ik na die tocht volkomen àf was, hij antwoordt: ja, maar we hebben ook trapondersteuning, en dat maakt heel veel uit. Ze zijn ook in Pradel geweest, is oorspronkelijk aangelegd als een soort van grote ecologische tuin, lang verwaarloosd, kortgeleden weer opgeknapt, en de moeite waard om te zien: een paradijsje. Nou, misschien de volgende keer. Later vraag ik nog even naar het gewicht van hun fietsen, zonder accu ruim 24 kg, net onder de 25. Zij zijn ook aan de zuidkust geweest, St.Tropez, en hebben naar hun verhaal, nòg meer water gehad dan wij. Morgen gaan ze noordelijker, fietsen langs “de kanalen”, waar dat ook moge zijn. Misschien wel bij Gien in de buurt?

Dag 36, zondag 12 mei. Het is vannacht weer koud geweest, een open lucht, weinig wolken, maar vanwege de stralende maan ook weinig sterren te zien. Om 8 uur wakker ( klokje in m’n hoofd?) ga vanwege wc-bezoek douchen en als ik terugkom is buurman al weg.. zó vroeg wil ik ook wel… Bij het ontbijt en de koffie overwegen we onze plannen nog eens, A. belt vanwege de Moederdag-sms van Nynke met haar, die vertelt ons hoe het weer hier zal worden: ma en di nog mooi, daarna wolken en regen, overal in Frankrijk. We wijzigen de planning: we gaan morgen weg,en rijden via midden-Frankrijk, en de route langs de Maas naar huis, dan kunnen we waarschijnlijk nog net op Jur’s feestje zijn, als we de camper op de betaalde camperplaats in Nieuw-Vennep kunnen neerzetten. Aldus besloten.